Indie – Konyak
Lud pochodzenia tybeto-birmańskiego, zamieszkujący górskie tereny indyjskiego stanu Nagaland. Zaliczani są do Nagów. Posługują się własnym językiem konyak, zapisywanym alfabetem łacińskim. Łatwo ich odróżnić od innych plemion poprzez przekłute uszy i tatuaże twarzy, dłoni, piersi i ramion. Tatuaż twarzy jest trofeum, zdobytym za ścięcie głowy wroga. Są rozpoznawani jako ostatni żyjący na ziemi łowcy głów. Do lat 70, XX wieku ludzie ci żyli zgodnie z własnymi tradycjami, w których ścinanie głowy było rozwiązywaniem problemów bez sądów i adwokatów. Zbieranie głów było czymś ważnym i magicznym, gdyż to w głowie mieszkają wszystkie zmysły: wzrok, słuch, smak, a przede wszystkim rozum. Inne unikalne tradycyjne praktyki, które odróżniają plemię od innych to hutnictwo żelaza, mosiądzu i używany proch strzelniczy. Są również biegli w robieniu maczet “Janglau” i drewnianych rzeźb.